Mongolia – państwo śródlądowe, położone w środkowowschodniej Azji. Od północy graniczy z Rosją, a od wschodu, zachodu i południa z Chinami.. Całkowita powierzchnia Mongolii to: 1 564 116 km². Mongolia jest republiką parlamentarną, z racji braku dostępu do morza, dysponuje dwoma rodzajami sił zbrojnych: wojskami lądowymi oraz siłami powietrznymi.
Historia Mongolii była na przestrzeni wieków burzliwa. W IV wieku p.n.e. na terenach zamieszkanych przez mongolskich, tureckich i tunguskich koczowników powstało silne państwo Xiongnu, którego mieszkańcy przez wielu naukowców uważani są za przodków Hunów. Rozpadło się ono jednak w I wieku p.n.e. w wyniku walk wewnętrznych i naporu chińskiej armii. W roku 1206 Temudżyn został obrany chanem wszystkich Mongołów (Czyngis-chanem). Połączone siły tego ludu okazały się wielką potęgą i prowadzone przez swego chana podbiły północne Chiny i całą Azję Centralną, sprowadzając do swojej stepowej stolicy Karakorum przebogate łupy. Następcy Temudżyna zagarnęli Ruś, dzisiejsze: Afganistan, Iran i Irak, resztę Chin oraz Tybet, tworząc tym samym jedno z największych państw w historii świata – imperium mongolskie. Podział imperium na trzy części w 1261 roku zapoczątkował jego upadek. Mongolia przez wiele lat była pod dominacją Chin, Rosji a następnie Związku Radzieckiego. Demokratyzacja państwa rozpoczęła się w 1990 roku, kiedy to Mongolia stała się republiką parlamentarną i przywrócono wolność religijną oraz własność prywatną. W 1992 roku Mongolię opuściły także ostatnie jednostki wojsk rosyjskich.
Podstawą gospodarki mongolskiej są: chów zwierząt, węgiel brunatny, miedź i złoża molibdenu oraz fosforytów. Poza stolicą i większymi miastami większość mieszkańców zajmuje się chowem koni, bydła, wielbłądów, kóz i owiec. Tradycyjnie dużą rolę w gospodarce mongolskiej miało od zawsze łowiectwo.
Mongolia nie posiada dostępu do morza. Jest to kraj typowo górzysto-wyżynny, gdzie ponad 80% jej powierzchni to tereny leżące powyżej 1000 m n.p.m. Prawie całe terytorium Mongolii leży na obszarze Wyżyny Mongolskiej, wyjątek stanowią wschodnie krańce kraju. Najwyższy szczyt to szczyt Chüjten – 4374 m n.p.m. Pasma górskie rozdzielone są kotlinami, największą jest tektoniczna Kotlina Wielkich Jezior w północno-zachodniej części Mongolii. Na wschodzie rozciąga się Równina Wschodniomongolska, z najniżej położonym miejscem kraju – jeziorem Chöch nuur. W Mongolii istnieje duża liczba jezior, około 3 000. Są to jednak głównie jeziora słone. Największym jeziorem jest Uws-nur o powierzchni 3350 km². Południowa część Mongolii leży w obrębie pustyni Gobi pokrytej zaledwie w 3% przez piaski.